Gift Silver poem

GIFT SILVER POEM

I know that all this is worthless
and that the language I speak
doesn't have an alphabet

Since the sun and the waves
are a syllabic script
which can be deciphered only
in the years of sorrow and exile

And the motherland a fresco
with successive overlays
frankish or slavic which,
should you try to restore,
you are immediately sent to prison and
held responsible

To a crowd of foreign Powers
always through
the intervention of your own

As it happens for the disasters

But let's imagine
that in an old days' threshing-floor
which might be in an apartment-complex
children are playing
and whoever loses

should, according to the rules, tell the others
and give them a truth

Then everyone ends up
holding in his hand
a small

Gift, silver poem.


Odysseas Elytis
"The Tree of Light and The Fourteenth Beauty"

Δώρο Ασημένιο Ποίημα

Ξέρω πως είναι τίποτε όλ' αυτά και πως η γλώσσα
που μιλώ δεν έχει αλφάβητο
Aφού και ο ήλιος και τα κύματα είναι μια γραφή
συλλαβική που την αποκρυπτογραφείς μονάχα στους καιρούς
της λύπης και της εξορίας
Kι η πατρίδα μια τοιχογραφία μ' επιστρώσεις
διαδοχικές φράγκικες ή σλαβικές που αν τύχει και
βαλθείς για να την αποκαταστήσεις πας αμέσως φυλακή
και δίνεις λόγο
Σ' ένα πλήθος Eξουσίες ξένες μέσω της δικής σου
πάντοτε
Όπως γίνεται για τις συμφορές
Όμως ας φανταστούμε σ' ένα παλαιών καιρών αλώνι
που μπορεί να 'ναι και σε πολυκατοικία ότι παίζουνε
παιδιά και ότι αυτός που χάνει
Πρέπει σύμφωνα με τους κανονισμούς να πει στους
άλλους και να δώσει μιαν αλήθεια
Oπόταν βρίσκονται στο τέλος όλοι να κρατούν στο χέρι
τους ένα μικρό
Δώρο ασημένιο ποίημα.

(από το Tο Φωτόδεντρο και η Δέκατη Tέταρτη Oμορφιά,
Ίκαρος 1971)